Diakon jest osobą, która umocniona łaską sakramentu spełnia posługiwanie powierzone przez Chrystusa Apostołom a przez Apostołów wybranym „mężom, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości” (Dz 6, 3).
Sakrament święceń naznacza ich pieczęcią, której nikt nie może usunąć. Upodabnia ich ona do Chrystusa, który stał się „diakonem”, to znaczy sługą wszystkich. Do zadań diakona należy zgodnie z zaleceniami Soboru Watykańskiego II:
- asystowanie biskupowi i kapłanowi a czasie funkcji liturgicznych;
- udzielanie chrztu uroczystym obrzędem;
- przechowywanie Eucharystii, udzielanie sobie i innym, zanoszenie Jej jako Wiatyku umierającym oraz udzielanie ludowi eucharystycznego błogosławieństwa świętą puszką;
- tam, gdzie nie ma kapłana, asystowanie i błogosławienie małżeństwa imieniem Kościoła na podstawie delegacji Biskupa lub proboszcza,
- udzielanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędom pogrzebu i pochowania;
- głoszenie Ewangelii, czytanie wiernym Pisma św., oraz przepowiadanie, nauczanie i zachęcanie ludu;
- przewodniczenie w kulcie religijnym i nabożeństwach błagalnych, prowadzenie pogrzebu, gdy nie ma kapłana;
- kierowanie nabożeństwem Słowa Bożego zwłaszcza tam, gdzie nie ma kapłana;
- zajmowanie się w imieniu Hierarchii dziełami miłosierdzia i administracją oraz akcją społecznej pomocy;
- kierowanie prawnie w imieniu proboszcza i biskupa oddalonymi społecznościami chrześcijan.